12 Eylül 2008
preschoola basladik cok duygu yuklu bir gundu ilk gunumuz.annesinin minik prensesi buyumus vuslat abla olmusda okula gidermis.okul hemen evimizin caprazinda bizim kadar okula yakin olan yok.babasi goturuyor annesi aliyor.hanimin cok hosuna gitti ayrilmak istemiyor bile.cok sessizmis sakinmis.neyse ki evdeki hallerimizi allahtan baska goren yok.ben ne zaman okula baslicam niye gitmiyorum sorulari sonunda bitti artik hep okullu oldu.annesini arama gibi bir huyu yoktu zaten.on kirkbeste basliyor iki bucuk saat onada banada yetiyor simdilik hayirli olur insaallah.
aslinda annemin oglu olunca sacini uzatma istegi vardi ama olmadi.saclarimin uclarindan alacakti gozume girmesin diye ama kulak kenarindan derin kacti makas.derken babam duzeltecekti hadi sifira vuralim oldu olacak dediler.bir kere banyo yaptirildim annem bir kere kesti hadi olmadi babam duzeltecek tekrar islat saclari uykum geldi bende enerji cook kipir kipir cok zorladik birbirimizi hadi tekrar banyo.
uyuyan prensim uyuyan prensesim
cenan affanin klasik uyku sendromu durumu salincakta uyuyakalmakla sonuclandi.camiden malum cok gec gelmistik,sereal yedirip uyusun istemistik israrla yemedi derken sizdi kaldi yavrum
vuslat ahsen park sonrasi banyo yaptiktan sonra sicagin ve yorgunlugun etkisiyle zeytinyagli yesil fasulye ve sphagettinin karsisinda sizdi kaldi.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)